« Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ »

     «Ο Άγιος Νικόλαος έλαβε την επισκοπική έδρα όχι αφ’ εαυτού του ή από άλλον άνθρωπο, αλλά με την συγκατάθεση του Θεού, όπως αρμόζει σε δούλο Θεού. Διότι όταν εκοιμήθη ο προκάτοχός του, τα Μύρα της Λυκίας ανεζήτησαν ποιμένα και παρακαλούσαν τον Θεό. Και ο μεν λαός ικέτευε, ο δε Θεός έδωσε την απάντηση. Δια θείου χρηματισμού απεκαλύφθη ότι ο πνευματοκίνητος αρχιερεύς θα είναι ο Νικόλαος, ο οποίος θα έπρεπε να αναλάβει την διακυβέρνηση της τοπικής Εκκλησίας. Συμπεραίνουμε από αυτά ότι ήταν γνήσιος φίλος και μαθητής του Σωτήρος, αφού από Αυτόν έλαβε την ευλογία να ποιμαίνει τα λογικά πρόβατά Του».

(Αγίου Νικολάου του Καβάσιλα, Λόγος εις τον εν αγίοις, μέγαν Ιεράρχην, μυροβλύτην και θαυματουργόν Νικόλαον, περ. Αγιορείτικη Μαρτυρία τ. 14-15).