Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2018

« ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ Ο ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ; »


     «Όλος ο χρόνος θα σου πάει καλά, όχι αν ξενυχτήσεις και πιείς την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, αλλά αν αυτή την ημέρα και όλες τις άλλες κάνεις αυτά που θέλει ο Θεός».

Ιερός Χρυσόστομος

Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2018

« ΤΟ ΚΡΕΜΜΥΔΑΚΙ, ΦΙΟΝΤΟΡ ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ »


     Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε μια κακιά γυναίκα, σωστή μέγαιρα. Πέθανε κι ούτε ένα καλό δεν είχε κάνει στη ζωή της. Την άρπαξαν το λοιπόν οι διαβόλοι και την πετάξανε στη φλογισμένη λίμνη. Τότε ο φύλακας-άγγελός της κάθισε και σκέφτηκε: «Πρέπει να θυμηθώ καμιά καλοσύνη της για να πάω να την πω στο Θεό». Θυμήθηκε, και μία και δύο πάει και λέει στο Θεό: «Αυτή, του λέει, έβγαλε ένα κρεμμυδάκι φρέσκο απ’ το περιβόλι της και το ’δωσε σε μία ζητιάνα». Κι ο Θεός απαντάει: «Πάρε λοιπόν το ίδιο εκείνο το κρεμμυδάκι, και πήγαινε πάνω απ’ τη λίμνη. Βάστα το κρεμμυδάκι απ’ τη μία άκρη και ας πιαστεί αυτή απ’ την άλλη. Τότε τράβα την. Αν τα καταφέρεις να την τραβήξεις απ’ τη λίμνη, τότε ας πάει στον Παράδεισο. Όμως αν σπάσει το κρεμμυδάκι, θα πει πως καλά είναι εκεί που είναι». Έτρεξε ο άγγελος στη γυναίκα και της λέει: «Πιάσου γερά απ’ το κρεμμυδάκι και γω θα σε τραβήξω». Κι άρχισε να την τραβάει προσεχτικά. Την είχε βγάλει ολάκερη σχεδόν απ’ τη λίμνη, μα μόλις είδαν οι άλλοι αμαρτωλοί πως την τραβάνε έξω, γαντζώθηκαν όλοι πάνω της για να βγουν κι αυτοί μαζί της. Μα η γυναίκα ήταν κακιά, σωστή μέγαιρα, κι άρχισε να τους κλωτσάει: «Εμένα θέλουν να βγάλουν κι όχι εσάς. Δικό μου είναι το κρεμμυδάκι κι όχι δικό σας». Μόλις το ’πε αυτό, το κρεμμυδάκι έσπασε. Κι αυτή ξανάπεσε στη λίμνη και καίγεται εκεί πέρα ως τα σήμερα. Ο άγγελος έβαλε τα κλάματα κι έφυγε.

Περιοδικό «Φίλοι Φυλακισμένων», Τεύχος 19, Φθινόπωρο-Χειμώνας 2018

Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2018

« “ΠΟΥ ΕΣΤΙΝ Ο ΤΕΧΘΕΙΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ;”-ΤΙ ΗΤΑΝ ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΤΗΣ ΒΗΘΛΕΕΜ »


     Θαυμαστά και παράδοξα πράγματα! Στην Ιουδαία όπου προϋπήρχαν οι προφήτες, οι πατριάρχες, οι δίκαιοι της Παλαιάς Διαθήκης, το μήνυμα για τη γέννηση του Υιού του Θεού το έφεραν οι ειδωλολάτρες, οι μάγοι εξ’ Ανατολών!
     Έκαναν μακρινό ταξίδι για να τον δουν και να τον προσκυνήσουν και περιπλανόμενοι ρωτούν, «Πού εστίν ο τεχθείς βασιλεύς των Ιουδαίων;».
     Γι’ αυτό ακριβώς κρύφτηκε και το αστέρι, ώστε χάνοντας τον οδηγό τους οι μάγοι να αναγκαστούν να ρωτήσουν τους ιουδαίους και μ᾿ αυτόν τον τρόπο να τούς κινήσουν κι εκείνους σε αναζήτηση του νεογέννητου Μεσσία.
     Το ότι γεννήθηκε πρόσωπο υψηλό και επίσημο το ήξεραν καλά κι ήταν σίγουροι, διότι τούς το μήνυσε τ’ αστέρι. Ο Θεός δεν τούς έστειλε προφήτη, διότι δεν θα τον παραδέχονταν, ούτε με τις Γραφές μπορούσε να τούς μιλήσει, διότι δεν τις γνώριζαν. Τους έστειλε, λοιπόν, ένα σημάδι γνώριμο και προσιτό σ’ αυτούς.
Το αστέρι των μάγων δεν ήταν απ’ αυτά πού βλέπουμε στο στερέωμα του ουρανού τις νυχτερινές ώρες. Ήταν κάποια λογική κι αόρατη δύναμη, ένας άγγελος, που πήρε το σχήμα του άστρου.
     Πώς είμαστε σίγουροι γι’ αυτό; Μας το αποδεικνύει η πορεία του. Δεν πηγαίνει απ’ την ανατολή στη δύση αλλά από βορρά προς νότο, εφόσον η Παλαιστίνη βρίσκεται στα νότια της Περσίας. Διακρίνεται επίσης κατά την ημέρα, πράγμα αφύσικο για αστέρι. Χάνεται στην περιοχή των Ιεροσολύμων και ξαναεμφανίζεται όταν βγαίνουν οι μάγοι απ’ αυτή.
     Ακόμη κι όταν τούς οδήγησε στη φάτνη, δεν φαίνεται σ’ αυτούς απ’ τον ουρανό, αλλά σταματάει εκεί ακριβώς όπου ήταν το παιδί, πάνω απ’ το κεφάλι Του. Αν ήταν απλώς ένα αστέρι, δεν θα μπορούσε να δείξει έναν τόσο περιορισμένο χώρο.
     Ξέρουμε όλοι πολύ καλά ότι λόγῳ του υπερβολικού ύψους δεν είναι δυνατόν ένα αστέρι να προσδιορίσει ούτε τον τόπο μιας ολόκληρης πόλης πόσο μάλλον ένα ελάχιστο σημείο μέσα σ’ αυτή.
     Αυτό όμως το άστρο του νεογέννητου βασιλιά έδειξε τον μικρό τόπο της φάτνης κι αφού με ασφάλεια οδήγησε τούς μάγους κοντά του, απομακρύνθηκε κι αυτό δεν είναι γνώρισμα κοινού αστεριού.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, Ομιλία ΡG 63,507-508

www.orthodoxia.online