Ζητούσα επίμονα από τον Θεό να μου πάρει το βάρος από τη πλάτη. Τον πόνο. Την δυσκολία. Τον αναγκεμό.
Στη πορεία όμως κατάλαβα, πως σε κάποιες περιπτώσεις, τα όσα ζητάμε δεν μας κάνουν απαραίτητα καλό.
Και έτσι που λες, άρχισα, να ζητάω να μου δώσει δύναμη, πίστη και υπομονή για να μπορώ να αντέχω τις όποιες δυσκολίες.
Άρχισα να Του ζητώ, να είναι απλά μαζί μου…
e-psyxologos.gr
«Πρόσεξε το νέο και παράδοξο μυστήριο: Ο Θεός Λόγος έλαβε από μας την σάρκα, που δεν είχε εκ φύσεως και έγινε άνθρωπος, που δεν ήταν. Από τότε μεταδίδει στους πιστούς την θεότητά του -την οποία κανείς ποτέ από τους αγγέλους ή τους ανθρώπους, δεν είχε αποκτήσει- και μ’ αυτόν τον τρόπο γίνονται θεοί κατά χάρη και θέση, που δεν ήταν. Έτσι χαρίζει σ’ αυτούς την εξουσία να γίνωνται όμοιοι του Θεού».
(Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου, Ηθικός λόγος Α΄, ΕΠΕ-Φ 19Β, 125-127)
«Όπως ακριβώς η μέλισσα κατασκευάζει κρυφά μέσα στην κυψέλη το κρασί, έτσι και η χάρη παρουσιάζει μυστικά μέσα στην καρδιά την αγάπη της και μεταβάλλει την πικρότητα σε γλυκύτητα, τη σκληρότητα σε απαλότητα».
(Αγίου Μακαρίου του Αιγυπτίου, Ομιλίες πνευματικές, Ομιλία ΙΕ΄, ΕΠΕ-Φ7, 301)
