Σε
μια κουβέντα φιλική, όχι ανάλαφρη, αλλά από εκείνες που εμβαθύνουν στην
καθημερινότητά μας αναφέρθηκαν όσα θα διαβάσετε στο παρακάτω κείμενο.
Θεώρησα
ότι αφορά μια πραγματικότητα την οποία όλοι μας έχουμε ζήσει και γι’ αυτό το
λόγο θέλησα να το μοιραστώ μαζί σας:
Αν
ρωτήσεις μια μύγα: «Έχει λουλούδια εδώ στην περιοχή;» Θα σου απαντήσει: «δεν
ξέρω, δεν νομίζω, εκεί παρακάτω στο δρόμο έχει σκουπίδια, ακαθαρσίες, άχρηστα
πράγματα» και θα σου αραδιάσει όλες τις βρωμιές στις οποίες κάθισε.
Αν
όμως ρωτήσεις μια μέλισσα: «Είδες καμιά ακαθαρσία εδώ κοντά;» Θα σου απαντήσει:
«Α όχι, δεν είδα τέτοιο πράγμα πουθενά. Εδώ ο τόπος είναι γεμάτος από ευωδιαστά
λουλούδια και θα σου αναφέρει ένα σωρό λουλούδια του κήπου και του αγρού.
Βλέπετε
η μύγα, ξέρει που υπάρχουν σκουπίδια και αποπνικτικές αναθυμιάσεις. Ενώ η
μέλισσα ξέρει και ομολογεί την ύπαρξη του κρίνου, του βασιλικού, του
τριαντάφυλλου, του γιασεμιού και τις ευωδίες τους.
Αυτό
μας δείχνει πως άλλοι άνθρωποι μοιάζουν με τη μύγα κι άλλοι με τη μέλισσα.
Αυτοί
που θυμίζουν τη μύγα ψάχνουν σε κάθε περίπτωση να βρουν τι κακό και αρνητικό
υπάρχει και ασχολούνται μ’ αυτό και πουθενά δεν βλέπουν και δεν αναγνωρίζουν
κανένα καλό και θετικό.
Αυτοί
που σκέπτονται και πράττουν σαν την μέλισσα βρίσκουν παντού ό,τι καλό υπάρχει,
το επισημαίνουν, το εκτιμούν, το επιβραβεύουν ενθαρρύνοντας την διάδοσή του.
Άνθρωποι
κακοπροαίρετοι και άνθρωποι καλοπροαίρετοι.
Όλα
τα ’χει ο μπαξές!
Εφημερίδα «Η Φωνή των
Καλουσιωτών», Δεκέμβριος 2018, Αριθμός φύλλου 93, Σελίδα 4.
