«Ο Άγιος Μακάριος ο Νοταράς ο και Κορίνθου
Αρχιερεύς, ήτο καρδιακός φίλος με τον Όσιον Νικόδημον τον Αγιορείτην. Λοιπόν,
όταν ακόμη ήτο ο Άγιος Μακάριος παπάς και ησύχαζε στο Περιβόλι της Παναγίας
μας, του ήλθε ειδοποίησις από την Ιεραρχίαν της Εκκλησίας, να αναλάβη την
επιστασίαν της Εκκλησίας της Κορίνθου. Και ο Μακάριος ήλθε στον Νικόδημο,
λέγων: “Πάτερ-Νικόδημε με καλούνε για Επίσκοπο Κορίνθου! Τι να κάμω; κτλ.”. Του
λέγει ο αγιώτατος Νικόδημος: “Να κάμης υπακοήν”. “Νάναι ευλογημένο” είπε ο
Άγιος Μακάριος. “Μόνον σε παρακαλώ -συνέχισεν ο Νικόδημος- όταν γίνης Επίσκοπος
να εξομολογήσης καλά-καλά όλους τους Κληρικούς της Επισκοπής σου. Και αν
βρεθούν τινες ανάξιοι -κωλυματικοί- της ιερωσύνης με διακριτική αγάπη και
καλωσύνη να τους παύσης ισοβίως. Συ γνωρίζεις τα τοιαύτα λίαν καλώς φίλτατε και
ομόψυχε Μακάριε…”.
Ο Άγιος Μακάριος, όταν πια χειροτονήθηκε
Επίσκοπος, και εξομολόγησε τους Κληρικούς του, “έβγαλε έξω” της ενεργούς
ιερωσύνης, (περίπου) 120 Κληρικούς!!! Φυσικά εκείνοι το δέχθηκαν, μολονότι
επληγώθηκαν! Έτσι όμως ενεργούν οι Άγιοι του Θεού άνθρωποι. Με διακριτική αγάπη».
Γέροντας Εφραίμ, Δικαίος Σκήτης Αγίου
Ανδρέου Αγίου Όρους
