« Ο ΜΕΓΑΣ ΙΕΡΟΕΞΕΤΑΣΤΗΣ ΤΟΥ ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΥ, ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΠΙΡΒΟΥ »

     «Θυμάμαι ένα κεφάλαιο από το έργο Οι αδελφοί Καραμάζοφ, όπου μένει έκπληκτος κανείς για το πόσο μοιάζουν κάποιες θεωρίες. Στο μυθιστόρημα αυτό, ο πάπας εμφανίζεται εκθαμβωτικά μεγαλοπρεπής στο ύψος ενός εξώστη ενώ κάτω, στην άκρη του δρόμου, περπατά με δυσκολία αδύναμος και τραυματισμένος ο Ιησούς Χριστός, ο Αιχμάλωτος.

     Ο Μέγας Ιεροεξεταστής, στο ομώνυμο κεφάλαιο του έργου, φωνάζει να συλλάβουν γρήγορα τον Αιχμάλωτο και να Τον βάλουν στη φυλακή. Κατόπιν απευθύνεται σ’ Αυτόν: “Γιατί ήρθες λοιπόν τώρα να μας ενοχλήσεις;…”. Του λέει ότι δεν έχει πια κανέναν ρόλο: “Όλα τα μεταβίβασες στον Πάπα κι όλα πα’ να πει τα ‘χει τώρα ο Πάπας… ”,  “…Γιατί ποιος άλλος μπορεί να κυριαρχεί πάνω στους ανθρώπους, αν όχι εκείνος που κυριαρχεί τη συνείδησή τους και που κρατάει στα χέρια του το Ψωμί τους;…” και, τελικά, Τον διώχνει “Πήγαινε και μην ξανάρθεις πια… καθόλου μην έρθεις… ποτέ, ποτέ!”

     Να πως η παπική αντίληψη βλέπει τον Χριστό. Εξάλλου απ’ αυτήν προήλθαν και τα αιρετικά τους δόγματα για το “Αλάθητο του Πάπα”, όπως το “Filioque” και άλλες επινοήσεις τους, ώστε να δημιουργηθεί ένα αυτόνομο και δικτατορικό σύστημα στην Εκκλησία, μέχρις ότου  “εξαφανίσουν” τον Χριστό από τον κόσμο. Δεν υπάρχει πια ο Θεός, ισχυρίζονται, αλλά ο άνθρωπος· και ασφαλώς, γι’ αυτούς ο πάπας είναι ο ανώτερος άνθρωπος. Βλέπετε πόσο πολύ μοιάζουν μεταξύ τους οι θεωρίες αυτές: ουμανιστική, μηδενιστική, παπική και κομμουνιστική;

     Έτσι λοιπόν, ο άνθρωπος έμεινε άδειος, απογυμνωμένος και φορτωμένος τις μέριμνες και τις αμαρτίες του, δίχως το φωτεινό ένδυμα της Χάριτος του Θεού. Αλλά αυτός δεν είναι πια ούτε σαν τον Αδάμ, γυμνός μέσα στον παράδεισο, αλλά έχει ενδυθεί το ζοφερό ένδυμα των ψευδοθεών».

(«Ζωή Θυσιαζόμενης Αγάπης-Γέρων Ιουστίνος Πίρβου», εκδόσεις Άθως, Αθήνα 2019, σελίδες 155-156)