« ΘΑ ’ΡΘΕΙΣ ΣΑΝ ΑΣΤΡΑΠΗ, ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣ »

« Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ »

     Η Ανάληψη του Χριστού και η ανάληψη των ανθρώπων σηματοδοτεί ένα σημαντικό γεγονός για την Βασιλεία του Θεού στον ουρανό.

     Πριν την ανάληψη όμως, έχουμε άλλο ένα σημαντικό γεγονός που είναι η ανάσταση των ψυχών και των σωμάτων, λίγο πριν την Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου μας. Όπως ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός πρώτα Αναστήθηκε εκ νεκρών και εν συνεχεία αναλήφθηκε στους Ουρανούς, έτσι θα γίνει και με εμάς τους ανθρώπους.

     Πριν την Δευτέρα Παρουσία λοιπόν, θα αναστηθούν οι κεκοιμημένοι άνθρωποι και μαζί με τους ζωντανούς θα αρπαχθούν μέσα σε νεφέλες, δηλαδή θα γίνει η ανάληψη των ανθρώπων, για να συναντήσουν τον Κύριο στον Ουρανό και έτσι θα ζουν για πάντα μαζί με τον Κύριο, καθώς διαβάζουμε στην Καινή Διαθήκη στην Α΄ προς Θεσσαλονικείς Επιστολή του Αποστόλου Παύλου κεφάλαιο 4 στίχο 17.

     Η Ανάληψη του Χριστού έγινε μπροστά στους μαθητές, στο Όρος των Ελαιών, όπου ο Ιησούς Χριστός έφυγε με το Σώμα Του μέσα σε νεφέλες. Το γεγονός αυτό έγινε 40 ημέρες μετά την Ανάστασή Του, όπως διαβάζουμε στην Καινή Διαθήκη στις Πράξεις των Αποστόλων. Ο Ευαγγελιστής Μάρκος περιγράφοντας το γεγονός της Αναλήψεως του Χριστού, μας λέει ότι αναλήφθηκε στον ουρανό και κάθισε δεξιά του Θεού Πατέρα.

     Η Ανάληψη του Χριστού είναι το θριαμβευτικό τέλος της επί γης παρουσίας Του στο έργο της σωτηρίας των ανθρώπων. Θα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι όπως έζησε ο Χριστός επί της γης, έτσι θα είναι και η ζωή μας όλων εμάς που Τον ακολουθούμε. Όπως Εκείνος γεννήθηκε από μια Μητέρα, έλαβε το όνομα Ιησούς, βαπτίστηκε, κήρυξε, πέρασε δοκιμασίες, Σταυρώθηκε, Αναστήθηκε και Αναλήφθηκε, έτσι θα είναι και η δική μας ζωή, όπου όσοι από εμάς έχουμε κέντρο της ζωής μας τον Χριστό και πριν τον θάνατό μας νεκρώσουμε τα πάθη μας και τις αμαρτίες μας, θα αναληφθούμε στον ουρανό για να συναντήσουμε και να ζήσουμε αιώνια με τον Κύριό μας.

www.vimaorthodoxias.gr

« ΕΚΟΙΜΗΘΗ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΟΥΤΣΕΑΒΑΣ ΚΑΙ ΡΑΝΤΑΟΥΤΣ ΠΟΙΜΗΝ, 20.05.2020 »

     Κατέληξε την Τετάρτη βράδυ, 20 Μαΐου 2020, ο Αρχιεπίσκοπος Σουτσεάβας και Ρανταούτς Ποιμήν ύστερα από μάχη ενός μήνα με το νέο κορονοϊό.

     Ο μακαριστός Ιεράρχης του Πατριαρχείου Ρουμανίας είχε προσβληθεί στα τέλη Απριλίου από τον κορονοϊό και την Τετάρτη βράδυ έπαθε καρδιακή προσβολή. Μεταφέρθηκε με ελικόπτερο σε κλινική του Βουκουρεστίου «Matei Balş», αλλά δυστυχώς δεν κατάφερε να επανέλθει, σύμφωνα με το ρουμανικό portal basilica.ro.

     Ήταν 91 ετών, όντας το παλαιότερο μέλος της Ιεράς Συνόδου της Ρουμανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

     Ο Ποιμήν Ζαϊνέα γεννήθηκε στο χωριό Γκρεαμπάνου (Greabanu) της Κομητείας Μπουζαίου στις 25 Αυγούστου 1929. Σπούδασε τη Θεολογία στη Θεολογική Σχολή Βουκουρεστίου, από την οποία αποφοίτησε το 1957. Στις 10 Μαρτίου 1951 εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Νεάμτς.

     Διάκονος χειροτονήθηκε στις 29 Ιουνίου 1951 και Πρεσβύτερος στις 29 Ιουνίου 1957.

     Από το 1957 μέχρι το 1961 υπηρέτησε ως Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Πούτνας (στην Κομητεία Σουτσεάβας). Από το 1974 μέχρι το 1978 υπηρέτησε ως Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννου του Νέου της Σουτσεάβας. Από το 1978 μέχρι το 1979 υπηρέτησε ως Προϊστάμενος της Αντιπροσωπείας του Πατριαρχείου Ρουμανίας στα Ιεροσόλυμα. Από το 1979 μέχρι το 1982 υπηρέτησε ως Επίτροπος των Ιερών Μονών της Αρχιεπισκοπής Ιασίου.

     Στις 24 Ιουνίου 1982 χειροτονήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Σουτσεάβας, Βοηθός Επίσκοπος της Αρχιεπισκοπής Ιασίου. Στις 24 Ιανουαρίου 1991 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος της νεοσύστατης Αρχιεπισκοπής Σουτσεάβας και Ρανταούτς.

orthodoxia.info

« ΒΙΚΤΩΡ ΟΥΓΚΩ, 1802-1885 »

     Ο Βίκτωρ Ουγκώ ήταν μεγάλος Γάλλος συγγραφέας, εκπρόσωπος του Γαλλικού ρομαντισμού. Γεννήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 1802 στην πόλη Μπεζανσόν. Χαρακτηρίστηκε «παιδί θαύμα», καθώς σε ηλικία 15 ετών πήρε έπαινο από την Γαλλική Ακαδημία.

     Εισχωρώντας στον κύκλο των ρομαντικών το 1827 δημοσιεύει το έργο του -ύμνος του ρομαντικού κινήματος Κρόμβελ και δύο χρόνια αργότερα, Τα ανατολίτικα. Το 1831 γράφει το πασίγνωστο μυθιστόρημα, Παναγία των Παρισίων και ακολουθούν τα θεατρικά: Λουκρητία Βοργία, Μαρία Τυδώρ, Ο βασιλιάς διασκεδάζει.

     Διακεκριμένος πλέον συγγραφέας το 1841 γίνεται μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας. Τα σημαντικότερα έργα του, όμως, ο Ουγκώ τα έγραψε την περίοδο που έζησε στο νησί Γκουέρνσεϋ. Το «κοινωνικό ευαγγέλιο» -όπως έχει χαρακτηριστεί- Οι άθλιοι και τα επίσης σημαντικά ποιήματα, Ο Θρύλος των αιώνων και οι Ενατενίσεις.

     Ο Βίκτωρ Ουγκώ ασχολήθηκε και με την πολιτική. Εκλέχθηκε βουλευτής του Παρισιού στη συντακτική Εθνοσυνέλευση το 1848 και στην Τακτική Βουλή ένα χρόνο αργότερα. Έξι χρόνια μετά την πτώση του Ναπολέοντα ονομάστηκε γερουσιαστής. Δεν είχε όμως, πιά την ίδια επιρροή και δυναμικότητα.

     Η ζωή του σημαδεύτηκε από οικογενειακές τραγωδίες. Το 1886 η μία του κόρη -ενώ είχε μόλις παντρευτεί- πνίγεται μαζί με τον άνδρα της και ο παππούς Ουγκώ ανέλαβε την ανατροφή των εγγονιών του. Σε ηλικία 69 ετών χάνει τον γιο του Σαρλ και δύο χρόνια αργότερα τον δεύτερο γιο του Φρανσουά. Όμως, και το τέταρτο παιδί του -το μοναδικό που του είχε απομείνει- δεν είχε καλύτερη τύχη. Η κόρη του Αντέλ επέστρεψε από την Αμερική ψυχασθενής.

     Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο συγγραφέας τα έζησε απομονωμένος. Πέθανε σαν σήμερα, στις 22 Μαΐου 1885, στο Παρίσι. Η σορός του τέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα για να ταφεί τελικά εννέα ημέρες μετά στην Αψίδα του Θριάμβου και στο Πάνθεον.

www.ianos.gr