« ΤΑ ΩΡΑΙΟΤΕΡΑ ΑΝΘΗ ΤΩΝ ΑΡΕΤΩΝ »

     «Όπως μέσα από την κοπριά φυτρώνουν ωραιότατα τριαντάφυλλα, έτσι και μέσα από την αθλιότητα της ανθρώπινης ύπαρξης, δια της μετανοίας, μπορούν να φυτρώσουν τα ωραιότερα άνθη των αρετών».

Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης (1907-2010)

« ΑΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ Η ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΥ (ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΡΓΑ) »

« Η ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ (ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΟΥΚΟΣ) »

     Η Αγία οσιοπαρθενομάρτυς Παρασκευή γεννήθηκε στη Ρώμη από ευσεβείς γονείς, που πέθαναν όταν αυτή ήταν μόλις είκοσι χρόνων. Τότε μοίρασε την περιουσία της στους φτωχούς και αφοσιώθηκε στη διάδοση του Ευαγγελίου.

     Η δράση της έγινε γνωστή στον αυτοκράτορα Αντωνίνο, ειδωλολάτρη ακόμα τότε, που την κάλεσε και προσπάθησε να τη μεταστρέψει στην ειδωλολατρία.

     Βλέποντας την εμμονή της στην πίστη του Χριστού, πρόσταξε να της βάλουν στο κεφάλι μια πυρακτωμένη σιδερένια περικεφαλαία. Ο Θεός όμως τη φύλαξε και δεν έπαθε τίποτα.

     Τότε ο βασιλιάς την έστειλε δεμένη στη φυλακή, ώσπου να σκεφτεί τι θα της έκανε.

Εκεί η αγία προσευχόταν με δάκρυα κι έλεγε:

     – Κύριε, στήριξέ με στην αληθινή πίστη Σου και λύτρωσέ με από τις παγίδες του εχθρού, «ότι προς Σε ήρα την ψυχήν μου».

     Ενώ προσευχόταν, γύρω στα μεσάνυχτα, εμφανίστηκε άγγελος Κυρίου, που κρατούσε στα χέρια του φωτεινό σταυρό, καλάμι, σπόγγο και στεφάνι.

      – Χαίρε, Παρασκευή, αθλήτρια του Χριστού, της είπε. Μη φοβάσαι τα βασανιστήρια των τυράννων. Γιατί ο Κύριος, που έπαθε και σταυρώθηκε για τη σωτηρία των ανθρώπων, θα είναι βοηθός σου!

     Αμέσως ο άγγελος την έλυσε από τα δεσμά κι έγινε άφαντος.

     Τα βασανιστήρια συνεχίστηκαν, αλλά η αγία έμεινε σώα.

     Τελικά ο αυτοκράτορας Αντωνίνος πίστεψε και βαπτίστηκε χριστιανός, αφού η αγία τον γιάτρεψε από τύφλωση.

(Από τον «Μέγα Συναξαριστή της Ορθοδόξου Εκκλησίας»)

www.pemptousia.gr

« ΜΕ ΠΤΥΧΙΟ Ή ΧΩΡΙΣ ΠΤΥΧΙΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ »

     «Το μέλλον στη συνείδηση ενός παιδιού ή εφήβου σήμερα μοιάζει μονόδρομος. Επιλογές δεν υπάρχουν. Με πτυχίο ή χωρίς πτυχίο το μέλλον του θα κριθεί από ευκαιρίες, δηλαδή από τις γνωριμίες, τα τυχερά και τις λοβιτούρες».

Χρήστος Γιανναράς