« ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ Ο ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΣ »

« ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ, ΣΤΟ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΛΕΞΙΟΥ ΑΙΓΙΟΥ, 24-25.11.2024 »

« ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ »

     «Να μη γνωστοποιή ο πιστός στους ανθρώπους την εξομολόγησή του ή την ζωή του ή την πνευματική του εργασία. Όλα να γίνονται εν κρυπτώ και κατόπιν συμβουλής του πνευματικού μόνον».

     «Η νηστεία είναι εντολή του Θεού. Γι’ αυτό και μεις να νηστεύουμε, παιδιά μου. Δεν με έβλαψε η νηστεία μέχρι σήμερα, που είμαι εβδομήντα χρονών.

     Η μητέρα μου με έμαθε νηστεία παιδιόθεν. Δεν κάνω τον υποκριτή ότι, παιδιά μου, νηστεύω, αλλά αυτό με εδίδαξαν οι γονείς μου και μέχρι σήμερα αυτά τηρώ, τέκνα μου. Δεν με έβλαψε ποτέ η νηστεία και ας έχω ασθένειες επάνω μου... Μην ακούτε, που λένε δεν είναι η νηστεία τίποτε κι ότι τα λένε οι καλόγεροι. Δεν τα λένε οι καλόγεροι, παιδιά μου, με συγχωρείτε, τα λέει ο Θεός.

     Η πρώτη εντολή του Θεού ήταν νηστεία, καθώς και ο Χριστός μας ενήστευσε. ...Και τα δαιμόνια και οι αρρώστιες και όλα τα πάθη με την νηστεία και την προσευχή αποβάλλονται».

     «Καμμιά προσευχή παιδιά μου δεν πάει χαμένη. Κι εμένα αυτή η προσευχή με κράτησε τόσα χρόνια. Πάντα η προσευχή στηρίζει. Να μη δειλιάζουμε, να μη φοβόμαστε. Ει ο Θεός μεθ’ ημών, ουδείς καθ’ ημών. Πολλοί οι πειρασμοί, πολλές οι παγίδες του διαβόλου και στο Μοναστήρι και έξω στον κόσμο. Αλλά όλα με την προσευχή και την... χάρη του Θεού διαλύονται».

     «Όταν ο Ιερεύς βγάζη μερίδες και μνημονεύει τα ονόματα των πιστών στην Ιερά Πρόθεση κατεβαίνει Άγγελος Κυρίου και παίρνει την μνημόνευση αυτή και την πηγαίνει και την εναποθέτει στον Θρόνο του Δεσπότου Χριστού ως προσευχή γι’ αυτούς, που μνημονεύθηκαν. Σκεφτείτε λοιπόν τι αξία έχει να σας μνημονεύουν στην Αγία Πρόθεση».

     «Όχι την τηλεόραση μέσα στο σπίτι. Γιατί το να δης στην τηλεόραση κάτι, να ακούσης έναν Ιερέα, να δης μια τελετή πνευματική δεν είναι αμαρτία. Αλλά πολλές φορές έχει και πράγματα απρεπή, όπως μου λέγουν πολλοί Χριστιανοί.

     Αυτά δεν ανήκουν σε μας. Καλύτερα να πάρουμε και ν’ ανοίξουμε την Αγία Γραφή να διαβάσουμε, να κάνουμε μια Παράκληση στην Παναγία μας, να κάνουμε πέντε μετάνοιες, να πούμε πέντε ψαλμούς του Δαβίδ, παρά να κοιτάζουμε τηλεόραση. Γι’ αυτό να προσέχουμε τα παιδιά μας από τηλεοράσεις, από πράγματα απρεπή και άσχημα... Για τις ειδήσεις υπάρχει το ραδιόφωνον από όπου μπορούν να τις ακούν οι γονείς».

psigmata

« ΕΚΔΗΜΙΑ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ π. ΧΡΗΣΤΟΥ ΡΕΛΛΑ ΕΠΙΤΙΜΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ »

     Η Ιερά Μητρόπολή μας μετά βαθυτάτης θλίψεως αναγγέλλει την προς Κύριον εκδημία του μακαριστού Πρωτοπρεσβυτέρου π. Χρήστου Ρέλλα, Εφημερίου επί σειρά ετών του Μητροπολιτικού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Φανερωμένης) Αιγίου.

     Ο μακαριστός γεννήθηκε στις 14 Νοεμβρίου του 1929 στην Κέρτεζη Καλαβρύτων. Το 1954 νυμφεύθηκε την ευσεβή σύζυγό του και μετέπειτα πρεσβυτέρα Καλυψώ, με την οποία απέκτησαν τέσσερα παιδιά.

     Ο μακαριστός Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κυρός Αγαθόνικος, τον χειροτόνησε Διάκονο στις 29 Ιουνίου 1955 στον Μητροπολιτικό Ναό των Καλαβρύτων και Πρεσβύτερο  την επομένη ημέρα, στις 30 Ιουνίου, στον Ιερό Ναό Αγίων Αποστόλων Βερσοβάς, αναθέτοντάς του τα εφημεριακά καθήκοντα του Ιερού Ναού των Παμμεγίστων Ταξιαρχών και της Αγίας Τριάδος Ζαρούχλας.  Από την 1η Φεβρουαρίου 1959 έως την 30η  Ιουνίου του 1960 υπηρέτησε στον Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως Αραχωβιτίκων. Στη συνέχεια μετατέθηκε και άσκησε εφημεριακά καθήκοντα στον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου Αιγίου (1/7/1960-30/09/1979), στον Ιερό Ναό Εισοδίων Αιγίου (01/10/1979-30/09/1993) και τέλος στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Φανερωμένης Αιγίου, από την 1η Οκτωβρίου 1993 έως και της συνταξιοδοτήσεώς του αναλαμβάνοντας, μάλιστα, τα τελευταία χρόνια καθήκοντα Προϊσταμένου του Ιερού Ναού και μεριμνώντας δια την ανακαίνισή του μετά τον σεισμό του 1995.

     Για τον ένθεο ζήλο, την ευσέβεια, την ιεροπρέπεια και την ευδόκιμη ιερατική του πορεία χειροθετήθηκε Οικονόμος, στον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου Αιγίου,  στις 2 Μαΐου του 1980 και Πρωτοπρεσβύτερος στον Ιερό Ναό των Εισοδίων Αιγίου, στις 21 Νοεμβρίου του 1989 από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας, κ. Αμβρόσιο. Το 1980 του απενεμήθη, επίσης, και η «Πνευματική Πατρότητα». Εργάστηκε, ως απλός λευίτης, αθόρυβα αλλά αποτελεσματικά, σε ανεγέρσεις ναών, και επισκευές λόγω φυσικών φθορών ή σεισμών, ενώ παράλληλα μεριμνούσε για την εκάστοτε ενορία του και τις υλικοπνευματικές ανάγκες των ενοριτών και συνανθρώπων του.

     Διετέλεσε στενός συνεργάτης του Σεβασμιωτάτου Γέροντος Μητροπολίτου κ. Αμβροσίου, ο οποίος εκτιμώντας την αφοσίωση και την διακονία του στην Εκκλησία  του ανέθεσε τις διοικητικές θέσεις του Αρχιερατικού Επιτρόπου Αιγίου και του Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου. Για την πολυετή, πολύπλευρη και καρποφόρο Διακονία του τιμήθηκε σε ειδική τελετή-εκδήλωση το 2005, επ’ ευκαιρίᾳ της συμπλήρωσης 50 χρόνων ιερατικής διαδρομής, από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη κ. Αμβρόσιο με το παράσημο της Μητροπόλεως, τον «Χρυσούν Σταυρόν» και με Τιμητικό Δίπλωμα. Έως της τελευτής του ο μακαριστός έφερε τον τιμητικό τίτλο του Επιτίμου Γενικού Αρχιερατικού Το σκήνωμα του κεκοιμημένου Ιερέως θα μεταφερθεί στον Μητροπολιτικό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Φανερωμένης Αιγίου το πρωί της Πέμπτης 21^ης Νοεμβρίου 2024 όπου θα τελεσθεί Θεία Λειτουργία και θα παραμείνει μέχρι την Εξόδιο Ακολουθία, που θα τελεσθεί ώρα 12.00 μ.μ.

     Ο  Σεβασμιώτατος Γέρων Μητροπολίτης κ. Αμβρόσιος, ο Σεβασμιώτατος  Ποιμενάρχης μας Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Ιερώνυμος και ο Ιερός Κλήρος της Ιεράς Μητροπόλεώς μας εκφράζουν τις συλλυπητήριες ευχές τους στα τέκνα του, τα εγγόνια και τους λοιπούς οικείους του  μακαριστού,  δεόμενοι  στον Κύριο να αναπαύσει την ψυχή του «εν σκηναίς δικαίων».

Εκ του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Μητροπόλεως

www.imkalaig.com

« ΠΕΡΙ ΚΟΙΝΟΥ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΤΕΡΟΔΟΞΟΥΣ, ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ »

 

     «Η Εκκλησία της Ελλάδος, αν ευρεθή ενώπιον προτάσεως περί κοινού εορτασμού του Πάσχα η οιασδήποτε άλλης εορτής μετά των ετεροδόξων, οφείλει να αρνηθή και συζήτησιν καν περί του θέματος.

     Τοιαύτη συζήτησις πρέπει να αποκλεισθή παντί σθένει και πάση θυσία, διότι αποτελεί ανατροπήν εκ των θεμελίων της Ορθοδόξου Δογματικής και ιδία της Εκκλησιολογίας. Η πιστεύομεν ότι είμεθα η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία η δεν πιστεύομεν…

     Η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος ηθέλησε να θεσπίση κοινόν εορτασμόν, αλλά δια τα μέλη της Εκκλησίας, ουχί δια τους εκτός αυτής ευρισκομένους. Δεν συνεζήτησεν ούτε μετά των Γνωστικών, ούτε μετά των Μαρκιωνιτών, ούτε μετά των Μανιχαίων, ούτε μετά των Μοντανιστών, ούτε μετά των Δονατιστών, ίνα εύρη βάσιν συνεννοήσεως περί κοινών εορτασμών» («Ενορία», αριθ. 549/10-5-1974).