«ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ! ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΣΧΙΣΜΑ!»

     Την Κυριακή 31 Μαρτίου, ημέρα εορτασμού του Πάσχα από τους Παπικούς και Προτεστάντες, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος απηύθυνε σ᾿ αυτούς «εγκάρδιο χαιρετισμό αγάπης».

     Δεν αρκέσθηκε όμως σ᾿ αυτό, αλλά, επειδή κατά το 2025 συμπίπτει ο εορτασμός του Πάσχα με τους δυτικούς Χριστιανούς, ευχήθηκε αυτή η συγκυρία «να μη αποτελέση μίαν ευτυχή απλώς σύμπτωσιν, ένα τυχαίο συγκυριακό γεγονός, αλλά την απαρχή της καθιερώσεως κοινής ημερομηνίας για τον εορτασμό του κατ᾿ έτος υπό της Ανατολικής και Δυτικής Χριστιανοσύνης, εν όψει και της επετείου συμπληρώσεως 1700 χρόνων, το 2025, από της συγκλήσεως της εν Νικαία Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, η οποία, μεταξύ άλλων, ασχολήθηκε και με το ζήτημα της ρυθμίσεως του χρόνου εορτασμού του Πάσχα. Είμαστε αισιόδοξοι, καθώς εκατέρωθεν υπάρχει η προς τούτο καλή θέλησις και προθυμία».

     Πρόσθεσε δε ότι «αποτελεί σκάνδαλον ο χωριστός εορτασμός του μοναδικού γεγονότος της μιας Αναστάσεως του Ενός Κυρίου!».

     Όχι, Παναγιώτατε! Όχι! Κάνετε πολύ μεγάλο λάθος!

     Σκάνδαλο δεν αποτελεί ο χωριστός εορτασμός του Πάσχα. Σκάνδαλο μέγα και φριχτό αποτελεί η αποστασία της δυτικής Χριστιανοσύνης από τη μία και ακίβδηλη πίστη των Αποστόλων και των αγίων Οικουμενικών Συνόδων. Σκάνδαλο αποτελεί η πλήρης αποχριστιανοποίηση του Προτεσταντισμού. Σκάνδαλο αποτελεί η εωσφορική αξίωση του Πάπα να θεωρείται αλάθητος και απόλυτος εξουσιαστής όλης της Εκκλησίας.

     Γι’ αυτό ο χωριστός εορτασμός του Πάσχα με αυτούς δεν είναι σκάνδαλο, είναι ευλογία. Και είναι ευλογία, διότι αποτελεί έμπρακτη βεβαίωση ότι δεν έχουμε την ίδια πίστη, ότι εκείνοι έχουν προδώσει την αλήθεια και ότι οι Ορθόδοξοι παραμένουμε αμετακίνητοι «τη άπαξ παραδοθείση τοις αγίοις πίστει» (Ιούδα, στίχ. 3). Παραμένουμε πιστοί στην απαρασάλευτη προσταγή των θεοφόρων Πατέρων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, οι οποίοι νομοθέτησαν να εορτάζεται το Πάσχα την πρώτη Κυριακή μετά την πρώτη Πανσέληνο από την εαρινή ισημερία, η οποία προσδιορίσθηκε τότε την 21η Μαρτίου και αυτήν κρατούμε στη διάρκεια των αιώνων, ανεξαρτήτως του ότι αστρονομικώς έχει επέλθει μεταβολή ορισμένων ημερών.

     Αυτή η διάταξη δεν επιτρέπεται να μεταβληθεί από κανέναν. Ο εορτασμός των 1700 χρόνων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου θα είναι αδιανόητο να αποτελέσει εφαλτήριο προδοσίας της. Διότι δεν αμφιβάλλουμε ότι η όλη κίνηση κοινού εορτασμού του Πάσχα χρησιμοποιείται ως πρώτο βήμα ενώσεως στην πράξη με τους αιρετικούς, χωρίς αυτοί να έχουν απαρνηθεί τις θεομίσητες πλάνες τους.

     Ας μην αμφιβάλλουμε. Αν αποτολμηθεί αλλαγή εορτασμού του Πάσχα, αυτή θα προξενήσει νέα σχίσματα. Φθάνουν όμως τα ήδη υπάρχοντα. Μη δημιουργήσουμε και ένα ακόμη. Ας προσπαθήσουμε να επουλώσουμε την πληγή του Ουκρανικού και να θεραπεύσουμε το βαθύ τραύμα του Παλαιοημερολογητισμού. Αυτά είναι που μας πληγώνουν, τους Ορθοδόξους.

     Τυχόν ενέργεια αλλαγής του Πασχαλίου είμαστε βέβαιοι ότι θα συναντήσει ομόφωνη την αντίδραση των Επισκόπων της Εκκλησίας της Ελλάδος. Και εμείς θα συνταχθούμε μαζί τους με όλη μας την ύπαρξη.

(Ορθόδοξο Περιοδικό «Ο Σωτήρ», Τεύχος 2308, 1-Μαΐου-2024, σελίδες 204-205)