« ΒΙΚΤΩΡ ΟΥΓΚΩ, 1802-1885 »

     Ο Βίκτωρ Ουγκώ ήταν μεγάλος Γάλλος συγγραφέας, εκπρόσωπος του Γαλλικού ρομαντισμού. Γεννήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 1802 στην πόλη Μπεζανσόν. Χαρακτηρίστηκε «παιδί θαύμα», καθώς σε ηλικία 15 ετών πήρε έπαινο από την Γαλλική Ακαδημία.

     Εισχωρώντας στον κύκλο των ρομαντικών το 1827 δημοσιεύει το έργο του -ύμνος του ρομαντικού κινήματος Κρόμβελ και δύο χρόνια αργότερα, Τα ανατολίτικα. Το 1831 γράφει το πασίγνωστο μυθιστόρημα, Παναγία των Παρισίων και ακολουθούν τα θεατρικά: Λουκρητία Βοργία, Μαρία Τυδώρ, Ο βασιλιάς διασκεδάζει.

     Διακεκριμένος πλέον συγγραφέας το 1841 γίνεται μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας. Τα σημαντικότερα έργα του, όμως, ο Ουγκώ τα έγραψε την περίοδο που έζησε στο νησί Γκουέρνσεϋ. Το «κοινωνικό ευαγγέλιο» -όπως έχει χαρακτηριστεί- Οι άθλιοι και τα επίσης σημαντικά ποιήματα, Ο Θρύλος των αιώνων και οι Ενατενίσεις.

     Ο Βίκτωρ Ουγκώ ασχολήθηκε και με την πολιτική. Εκλέχθηκε βουλευτής του Παρισιού στη συντακτική Εθνοσυνέλευση το 1848 και στην Τακτική Βουλή ένα χρόνο αργότερα. Έξι χρόνια μετά την πτώση του Ναπολέοντα ονομάστηκε γερουσιαστής. Δεν είχε όμως, πιά την ίδια επιρροή και δυναμικότητα.

     Η ζωή του σημαδεύτηκε από οικογενειακές τραγωδίες. Το 1886 η μία του κόρη -ενώ είχε μόλις παντρευτεί- πνίγεται μαζί με τον άνδρα της και ο παππούς Ουγκώ ανέλαβε την ανατροφή των εγγονιών του. Σε ηλικία 69 ετών χάνει τον γιο του Σαρλ και δύο χρόνια αργότερα τον δεύτερο γιο του Φρανσουά. Όμως, και το τέταρτο παιδί του -το μοναδικό που του είχε απομείνει- δεν είχε καλύτερη τύχη. Η κόρη του Αντέλ επέστρεψε από την Αμερική ψυχασθενής.

     Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο συγγραφέας τα έζησε απομονωμένος. Πέθανε σαν σήμερα, στις 22 Μαΐου 1885, στο Παρίσι. Η σορός του τέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα για να ταφεί τελικά εννέα ημέρες μετά στην Αψίδα του Θριάμβου και στο Πάνθεον.

www.ianos.gr